آمار و حقایق تاثیر کرونا بر اقتصاد توریست جهانی

همه‌گیری ویروس کرونا (COVID-19) در سال 2019 به شدت به صنعت گردشگری ضربه زد و اقدامات اضطراری اتخاذ شده توسط بسیاری از دولت‌ها به طور گسترده سفرهای بین‌المللی را مختل کرد و همچنین  باعث توقف ناگهانی سفرهای بین‌المللی شد برای بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، بخش گردشگری منبع اصلی اشتغال، درآمد دولت و درآمدهای ارزی است. بدون این راه حیاتی، بسیاری از کشورها انقباض چشمگیری در تولید ناخالص داخلی و افزایش بیکاری را تجربه  کرده اند

بحران کرونا منجر به سقوط سفرهای بین المللی شد بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، ورود گردشگران بین‌المللی در سال 2020 با 1 میلیارد مسافر کمتر در مقایسه با سال  2019  به میزان  73 درصد کاهش یافت، ، که بین 100 تا 120 میلیون شغل مستقیم گردشگری را در معرض خطر قرار داد. این امر منجر به زیان های گسترده در درآمدهای بین المللی برای اقتصادهای وابسته به گردشگری شده است: به ویژه، سقوط در صادرات خدمات و کاهش صادرات خدمات حمل و نقل .

در میان 40 کشوری که بیشترین سهم گردشگری را در تولید ناخالص داخلی دارند، میانگین اندازه کمبود رشد در مقایسه با پیش‌بینی‌های پیش از کووید، حدود 11 درصد و در مقابل برای کشورهای کمتر وابسته به گردشگری 6  درصد بود. به عنوان مثال، در گروه وابسته به گردشگری، یونان که انتظار می رفت در سال 2020 2.3 درصد رشد کند، بیش از 8 درصد کاهش یافت، در حالی که در گروه دیگر، آلمان که انتظار می رفت حدود 1 درصد رشد کند، 4.8 کاهش یافت.

البته، بسیاری از عوامل دیگر ممکن است بر تفاوت‌های عملکرد در بین اقتصادها تأثیر بگذارند - به عنوان مثال، شدت همه‌گیری و همچنین سخت‌گیری قرنطینه‌های مرتبط، سطح توسعه، و ترکیب بخشی از تولید ناخالص داخلی   نیز مهم است، اما از نظر کمی کمتر از گردشگری است. و نتایج آماری توسط اقتصادهای بسیار کوچک ساخته نمیشود. حتی اگر نمونه خود را به اقتصادهای بزرگ محدود کنیم، گردشگری همچنان یک متغیر توضیحی کلیدی است. در میان اقتصادهای وابسته به گردشگری، ما همچنین شواهدی پیدا می‌کنیم که نشان می‌دهد آن‌هایی که بیشتر به گردشگری بین‌المللی متکی هستند، در مقایسه با کسانی که بیشتر به گردشگری داخلی متکی هستند، ضربه شدیدتری به فعالیت‌های اقتصادی وارد کرده‌اند.

با توجه به در دسترس بودن داده‌ها در زمان نگارش مقاله، شواهدی که ارائه کردیم محدود به سال 2021 است. چشم‌انداز گردشگری بین‌المللی در سال 2022، در هر صورت، بدتر است، اگرچه با افزایش پوشش واکسن، روند سال آینده ممکن است تغییر کند. این بحران با توجه به امکانات محدود برای تنوع، چالش‌های سختی را برای مقاصد گردشگری کوچکتر ایجاد می‌کند. در بسیاری از موارد، به‌ویژه در میان اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه، این چالش‌ها با سطوح بالای بدهی‌های داخلی و خارجی آغاز می‌شود که می‌تواند فضا را برای پاسخ مالی تهاجمی محدود کند.

برای بسیاری از کشورها، مانند کشورهای جزیره ای کوچک در حال توسعه، فروپاشی گردشگری به معنای فروپاشی چشم انداز توسعه آنهاست.

کشورهای در حال توسعه ممکن است متحمل شدیدترین زیان تولید ناخالص داخلی شوند . تولید ناخالص داخلی جامائیکا و تایلند با از دست دادن 11 درصد و 9 درصد در خوشبینانه ترین سناریو تخمین زده میشوند. سایر نقاط گردشگری مانند کنیا، مصر و مالزی ممکن است بیش از 3 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را از دست بدهند.

اما بخش گردشگری در بسیاری از کشورهای ثروتمند نیز این فشار را احساس خواهند کرد. ممکن است مقاصد محبوب اروپایی و آمریکای شمالی، از جمله فرانسه، یونان، ایتالیا، پرتغال، اسپانیا و ایالات متحده  به دلیل کاهش چشمگیر گردشگری بین المللی، میلیاردها دلار از دست بدهند.زیرا تلفات ناشی از ویروس کرونا در گردشگری بر سایر بخش‌های اقتصادی که شامل کالاها و خدماتی را که مسافران در تعطیلات به دنبال آن هستند، مانند غذا، نوشیدنی و سرگرمی را تامین می‌کنند،  تاثیرمی‌گذارد

زنان بیشتر از مردان در زمینه گردشگری کارآفرین هستند و حدود 54 درصد از کارگران بخش های اقامت و خدمات غذایی را تشکیل می دهند.

و از آنجایی که بسیاری از زنان در این بخش به طور غیررسمی در مشاغل کم مهارت کار می کنند، احتمال کمتری دارد که از مزایای بیکاری یا سایر حمایتهای یارانه ای برخوردار شوند.

به همین دلیل است که زنان در این بحران به شدت آسیب دیده اند.

جامعه انسانی خواستار تقویت حمایت اجتماعی در کشورهای آسیب دیده برای جلوگیری از بدترین مشکلات اقتصادی برای مردم و جوامع وابسته به گردشگری است.

دولت باید از کارگران محافظت کنند. در مواردی که برخی از بنگاه ها بعید است بهبود یابند، یارانه های دستمزد باید برای کمک به کارگران برای حرکت به صنایع جدید طراحی شود.

دولت ها همچنین باید به شرکت های گردشگری که در معرض خطر ورشکستگی هستند، مانند هتل ها و خطوط هوایی، کمک کنند. علاوه بر این، جامعه بین‌المللی  باید از دسترسی به منابع مالی برای کشورهایی که بیشترین آسیب را دیده‌اند حمایت کند.

از آنجا که صنعت گردشکری علاوه بر استفاده اقتصادی برای جامعه باعث شادابی جامعه و همچنین تبادل فرهنگی بین ملت ها و اقوام مختلف میشود مدیران تصمیم گیرنده باید با سرعت تمهیدات لازم جهت رونق این صنعت را بیاندیشند.